Mirajane Willson

Po­dob­nym być do ludzi

zaszczyt to i hańba

wyglądem przy­pomi­nać siebie

straszydło w lus­trze życia

❧ - Mirajane Jezebell Willson - ❧
❧ - Jezmira, Mira, Bella - ❧
❧ - Lat 32 - ❧

❧ - Kobieta - ❧❧ - Zastępca Naczelnika  - ❧
❧ - Cela nr 5  - ❧

❧ - Lew - ❧

"Było w niej coś ta­kiego, co nie poz­wa­lało oder­wać oczu od jej por­ce­lano­wej twarzy. Zachwy­cali się nią, ona od­wza­jem­niała uśmie­chy, spoglądała się na nich brązem swych oczu. W tym cza­sie w jej głowie kłębiły się myśli o swoim wyglądzie. Nie do­cierało do niej, że może się po­dobać."

OPIS WYGLĄDU: zawsze uśmiechnięta w ten trącący grzeczną sugestią, dobrotliwy grymas nigdy nie powie, gdzie ją bodło, za to oszczędzi głosu i ośmieli się milczeć. Dysponuje niesamowitą krzepkością, przy czym zdolna jest w biegu pokonać niesamowite dystanse. Naziemne akrobacje nie stanowią dlań żadnej przeszkody. Choć niewysoka, może poszczycić się ładną proporcją ciała i posągową figurą. Choć nie należy do tych długonogich i przesadnie wysmuklonych. Ma czym oddychać i na czym usiąść. Alabaster skóry przyjemnie współgra z węglistą barwą włosów i stalowoszarą głębią dzikich oczu. Wąska kibić, silne nogi, szerokie biodra nadają jej postaci wręcz kokieteryjnej pikanterii, której nie szczędzi sobie na codzień w kontaktach z płcią przeciwną. Są to tylko jednak nic nieznaczące przywary, nabyte w ciągu życia, bowiem serce jej skradł już pewien mężczyzna i zbiegł z nim za pazuchą gdzieś w odległe krańce świata. Wie jak i potrafi umiejętnie skorzystać ze swoich atutów, by dostać to, co jej się uwidzi w danej chwili. Zdawałoby się, że nie ma poczucia wstydu, a i tu niestety należy mi przytaknąć. W jakiejś mierze utraciła po części kobiecą wrażliwość, a przy tym czułość na czynniki zewnętrzne.

OPIS CHARAKTERU: wolna od rasowych uprzedzeń, zażarcie broniąca się przed wszelakiej maści zmianami. Pała do nich nienawiścią tak wielce zaawansowaną, że aż czasami przerastającą dotychczasowe wyobrażenia zawiści. Pierwotnie stworzona z zamiłowaniem do ognia, nie cierpi być mokra ani na dłużej fizycznie łapać z wodą jakiegokolwiek kontaktu. W związku z tym stara się unikać różnorakich zbiorników takich jak sadzawki czy strumyki i trzyma się bliżej zieleni. Żywi niesamowity respekt dla wszystkiego, co czyste i święte, skreowane przez patronów przyrody. Nie brzydzi się jednak grzechem, ani rozpustą. Istota niebywale zmienna. Z reguły płocha, zdolna bać się łopoczących motylich skrzydełek, może przeistoczyć się w pragnącą ściągać skalpy dzikuskę. Wie, że świat zdominowany przez przepych nie jest przychylny dla tych, co używają innego pudru. Opływająca uległością wobec prostej płci. Stara się, aby wszystko wokół niej emanowało jak najlepszą energią, w żyłach, pod opoką piersi serce tłoczy burzliwą krew, charakterystyczną dla hiszpańskich genów. Nawet najbardziej przytłaczające upokorzenie nie jest w stanie złamać siły ducha tej bestii. Sporadycznie wręcz stosuje się do zasady „wet za wet”. W chwili strachu staje się nieobliczalna i trudno nad nią zapanować.

AKTUALNY EKWIPUNEK (będzie ulegał zmianie!):

- skórzana torba

- gitara akustyczna

- notes i długopis

- szkicownik, węgiel, gumka chlebowa

- odzież wraz z obuwiem

- wykałaczki

- koc